Antennes printen in 3D
Onderzoekers van de University of Illinois zijn er in geslaagd om kleine antennes voor onder andere draagbare elektronica op gebogen oppervlakken te printen. Hierdoor worden de prestaties sterk verbeterd ten opzichte van platte antennes. Ook worden hiermee nieuwe toepassingsmogelijkheden gecreëerd, zoals flexibele, implanteerbare en in kleding verwerkte antennes, elektronica en sensoren.
Terwijl voor de meeste elektronische schakelingen miniaturisatie een voordeel is, geldt dit niet voor antennes in draagbare apparatuur. Als antennes kleiner worden dan een kwart van de gebruikte golflengte nemen zowel versterking als rendement, reikwijdte en bandbreedte af. De tot nu toe gebruikte productietechniek waarbij antennes met behulp van geleidende inkt op een plat vlak worden ‘afgedrukt’ levert antennes waarvan de afmetingen groot zijn ten opzichte van de prestaties. De onderzoekers hebben nu een methode gevonden om deze antennes op gebogen oppervlakken aan te brengen, waardoor 3D-antennes ontstaan die veel betere prestaties leveren dan hun ‘platte’ tegenhangers. Met name de kwaliteitsfactor Q die aangeeft hoeveel van de aan de antenne toegevoerde energie ook daadwerkelijk wordt uitgestraald, is bij de 3D-antennes sterk verbeterd. Met de nieuwe printmethode zijn de antennes op allerlei oppervlakken aan te brengen, zoals de binnenkant van een vliegtuigvleugel of de behuizing van een mobiele telefoon.
