Aan de Technische Universiteit Eindhoven (TU/e) heeft een team van 35 studenten (het team FAST) een systeem gepresenteerd dat een (elektrische) bus in staat stelt op mierenzuur te rijden. Het zelfgebouwde systeem is in een kleine trailer (‘Range Extender’ of ‘REX’) ondergebracht en zet mierenzuur om in elektriciteit. Voordelen van het gebruik van mierenzuur zijn dat het duurzaam, CO2-neutraal, veilig en vloeibaar is.
De nieuwe energiedrager heet officieel hydrozine. Het bestaat voor 99% uit mierenzuur, aangevuld met een middel dat de prestaties bevordert. Bijzonder is dat Team FAST deze tot nu toe onbekende brandstof zelf heeft ontwikkeld. Een jaar geleden is een eerste schaalmodel gepresenteerd dat de werking illustreerde. Nu is een duizenden malen krachtiger systeem met een vermogen van 25 kW gereed.

Bereik vergroten

In de aanhanger wordt hydrozine gesplitst in waterstof en CO2. De waterstof wordt vervolgens gebruikt om elektriciteit op te wekken waarmee de bus, een stadsbus van het Eindhovense bedrijf VDL, wordt aangedreven en het bereik ervan aanzienlijk wordt vergroot. Het team is nog bezig met de laatste tests; eind dit jaar moet de bus daadwerkelijk rijden.

Talrijke voordelen

De voordelen van hydrozine zijn legio. Het is een goedkoop en veilig alternatief om waterstof te vervoeren (normaal gebeurt dat in grote tanks onder hoge druk). De CO2 die vrijkomt bij de splitsing wordt weer gebruikt bij de productie van hydrozine, zodat er netto geen CO2 wordt geproduceerd. Hydrozine heeft een vier keer zo hoge energiedichtheid als een accu, en omdat hydrozine vloeibaar is zijn slechts kleine aanpassingen aan de bestaande infrastructuur van tankstations nodig.