Eén van de oerkwaliteiten van moderne microcontrollers is hun lage energieverbruik. Ze gebruiken wel stroom, maar niet veel, en zelfs nog minder als ze slapen. Maar als ze dan wakker worden, zijn ze opeens nogal gulzig. De ontwerper van een schakeling wil natuurlijk deze plotselinge honger kunnen onderzoeken. Dus die moet hij meten. Het meten van stroom is per definitie een delicate zaak, omdat we een meetinstrument moeten invoegen in de schakeling die we gaan testen. Dat vreemde element heeft onvermijdelijk een bepaalde weerstand, en die is niet altijd verwaarloosbaar. 

Een vreemd resistief element

Als de intensiteit van de stromen klein is, wordt het probleem nog groter. Dan kan het meten van de stroom echt een netelige zaak worden. In sommige gevallen kan het meetproces zó verstorend zijn, dat de te testen schakeling helemaal niet meer werkt. Eigenlijk is het ook niet verrassend dan een microcontroller van streek raakt als we zomaar een weerstand opnemen in zijn voedingslijn.
 
Dat is dus het decor voor de video van Elektor.TV van deze week. Ik ben blij dat ik er een heb gevonden die het onderwerp op een boeiende en leerzame manier weet te behandelen. En de actualiteitswaarde is groter dan ooit, gezien de groei van het Internet der Dingen. Het IoT is in feite niets anders dan een verzameling van ontelbaar veel verspreide modules die onderling zijn verbonden, vaak zelfs draadloos. Die wisselen telkens af tussen een winterslaap en een toestand van heftige communicatie, om daarna weer in slaap te vallen. Het is niet te doen om hun stroomverbruik te volgen met een multimeter in de stroommeetstand!

Good enough for the girls I go out with

In plaats daarvan hebben ingenieuze ingenieurs betaalbare hulpmiddelen bedacht. In deze video zien we een vergelijkende test:  de µCurrent Gold van Dave Jones (EEVBlog) en de Current Ranger van Felix Rusu (Low Power Lab) liggen hier op het nachtkastje van een ESP 32 die slaapt en ontwaakt. Als onfeilbare referentie wordt gebruik gemaakt van een apparaat van professionele klasse dat wij amateurs ons niet kunnen veroorloven.
De uitstekende video van Andreas Spiess begint met een heldere en (schijnbaar) eenvoudige toelichting. En hij eindigt met een samenvatting die niet onderdoet voor de inhoud. Daar tussenin zien we een mooie en leerzame demonstratie met subtiele humor in de details. "Grüezi YouTubers!"