Het menselijk brein: een steil filter
Ons brein bevat een krachtig filter waarmee bijvoorbeeld sensaties kunnen worden onderdrukt die verband houden met onze hartslag. Dit nog relatief onbekende mechanisme voorkomt dat interne lichaamsgeluiden, met name het geluid van de hartslag, interfereren met de waarneming van de wereld om ons heen. Dit fenomeen zou ook verband kunnen houden met angststoornissen.
Ons brein bevat een krachtig filter waarmee bijvoorbeeld sensaties kunnen worden onderdrukt die verband houden met onze hartslag. Dit nog relatief onbekende mechanisme voorkomt dat interne lichaamsgeluiden, met name het geluid van de hartslag, interfereren met de waarneming van de wereld om ons heen. Dit fenomeen zou ook verband kunnen houden met angststoornissen.
Onderzoekers van het Centrum voor Neuroprosthetica van de École polytechnique fédérale de Lausanne (EPFL) hebben een specifiek gebied in de hersenen ontdekt dat de verwerking van interne en externe prikkels regelt, en ze merkten hierbij op dat visuele prikkels minder goed worden waargenomen als deze in het ritme van de hartslag plaatsvinden. Met andere woorden: het brein negeert informatie, in dit geval visuele informatie, als deze met de hartslag is gesynchroniseerd. Volgens Roy Salomon van het Laboratoire de neurosciences cognitives nemen we niet zoals een videocamera alles waar dat op ons netvlies terechtkomt. Onze hersenen maken ons bewust van bepaalde informatie, maar houden andere informatie tegen. Het verrassende is dat ons hart deze filtering beïnvloedt! Een bepaald gebied in de hersenen, de insulaire cortex, onderschept de sensaties van de hartslag. Als echter de visuele stimuli niet gelijklopen met het hartritme, worden deze niet door de insulaire cortex verzwakt en worden ze volledig waargenomen. De reden voor deze selectieve blindheid is nog onbekend, maar de onderzoekers hebben hierover al wel een paar interessante stellingen geformuleerd.
Onderzoekers van het Centrum voor Neuroprosthetica van de École polytechnique fédérale de Lausanne (EPFL) hebben een specifiek gebied in de hersenen ontdekt dat de verwerking van interne en externe prikkels regelt, en ze merkten hierbij op dat visuele prikkels minder goed worden waargenomen als deze in het ritme van de hartslag plaatsvinden. Met andere woorden: het brein negeert informatie, in dit geval visuele informatie, als deze met de hartslag is gesynchroniseerd. Volgens Roy Salomon van het Laboratoire de neurosciences cognitives nemen we niet zoals een videocamera alles waar dat op ons netvlies terechtkomt. Onze hersenen maken ons bewust van bepaalde informatie, maar houden andere informatie tegen. Het verrassende is dat ons hart deze filtering beïnvloedt! Een bepaald gebied in de hersenen, de insulaire cortex, onderschept de sensaties van de hartslag. Als echter de visuele stimuli niet gelijklopen met het hartritme, worden deze niet door de insulaire cortex verzwakt en worden ze volledig waargenomen. De reden voor deze selectieve blindheid is nog onbekend, maar de onderzoekers hebben hierover al wel een paar interessante stellingen geformuleerd.