Hybride piano's met verbeterd hamermechanisme
In 2015 hebben elektronische piano’s nog steeds toetsen, maar het merendeel heeft geen snaren. Ze hebben voortaan wel echte hamers, want deze nieuwe instrumenten zijn speciaal ontworpen voor pianisten die een grote voorliefde hebben voor het conventionele mechanisme. Als u al eens zo’n mechanisme hebt bekeken, dan weet u dat het hier een gevoelig en precies meesterwerk betreft, dat in grote lijnen bestaat uit... hout, leer, vilt en wat lood.
In 2015 hebben elektronische piano’s nog steeds toetsen, maar het merendeel heeft geen snaren. Ze hebben voortaan wel echte hamers, want deze nieuwe instrumenten zijn speciaal ontworpen voor pianisten die een grote voorliefde hebben voor het conventionele mechanisme. Als u al eens zo’n mechanisme hebt bekeken, dan weet u dat het hier een gevoelig en precies meesterwerk betreft, dat in grote lijnen bestaat uit... hout, leer, vilt en wat lood. Zonder op de details in te gaan vermelden we nog even dat het hier een repetitiemechaniek betreft waarmee bij een conventionele piano de kinetische energie van het klavier perfect kan worden overgebracht op de hamers die tegen de snaren slaan.
Als u op een elektrische of elektronische piano speelt, dan zult u merken dat de ontwikkeling van de techniek deze perfectie heeft benaderd, zonder deze echter volledig te bereiken. Elektronische piano’s klinken niet slecht, maar het ontbreken van het subtiele traditionele mechanisme vertaalt zich in een starre aanslag. Ze zijn door hun aantrekkelijke compromis tussen prijs, klank en andere aspecten zoals de omvang en de transporteerbaarheid wel prima geschikt om op te studeren (en dan hebben we het nog niet eens over de rekening van de pianostemmer).
Ondertussen gaat het onderzoek door en slaat hierbij verrassende wegen in, met als resultaat dat de grote fabrikanten van elektronische piano’s, zoals Yamaha of Casio, nieuwe hybride instrumenten introduceren waarvan de innovatieve eigenschappen niet alleen betrekking hebben op de klank van het instrument (volledig digitaal opgewekt op basis van gesamplede natuurlijke geluiden) maar ook op de aanslag en het mechanisme.
Bij een conventionele piano bevinden zich tussen de vingers van de pianist en de hamers die op de snaren slaan scharnierende toetsen en verschillende hefbomen die niet vast met elkaar zijn verbonden. Hierdoor wordt zo nu en dan een vertraging van een fractie van een seconde geïntroduceerd tussen de toetsaanslag en het corresponderende geluid. En dat is nu precies wat er bij de klavieren van elektrische piano’s ontbreekt!
Het is interessant om te zien dat na decennia van onderzoek en vereenvoudiging juist de toevoeging van deze nuances in het mechanisme van de nieuwe klavieren er voor zorgt dat pianisten vergeten dat ze niet op een conventioneel instrument spelen.
Als u op een elektrische of elektronische piano speelt, dan zult u merken dat de ontwikkeling van de techniek deze perfectie heeft benaderd, zonder deze echter volledig te bereiken. Elektronische piano’s klinken niet slecht, maar het ontbreken van het subtiele traditionele mechanisme vertaalt zich in een starre aanslag. Ze zijn door hun aantrekkelijke compromis tussen prijs, klank en andere aspecten zoals de omvang en de transporteerbaarheid wel prima geschikt om op te studeren (en dan hebben we het nog niet eens over de rekening van de pianostemmer).
Ondertussen gaat het onderzoek door en slaat hierbij verrassende wegen in, met als resultaat dat de grote fabrikanten van elektronische piano’s, zoals Yamaha of Casio, nieuwe hybride instrumenten introduceren waarvan de innovatieve eigenschappen niet alleen betrekking hebben op de klank van het instrument (volledig digitaal opgewekt op basis van gesamplede natuurlijke geluiden) maar ook op de aanslag en het mechanisme.
Bij een conventionele piano bevinden zich tussen de vingers van de pianist en de hamers die op de snaren slaan scharnierende toetsen en verschillende hefbomen die niet vast met elkaar zijn verbonden. Hierdoor wordt zo nu en dan een vertraging van een fractie van een seconde geïntroduceerd tussen de toetsaanslag en het corresponderende geluid. En dat is nu precies wat er bij de klavieren van elektrische piano’s ontbreekt!
Het is interessant om te zien dat na decennia van onderzoek en vereenvoudiging juist de toevoeging van deze nuances in het mechanisme van de nieuwe klavieren er voor zorgt dat pianisten vergeten dat ze niet op een conventioneel instrument spelen.
