Zelfrijdende voertuigen staan volop in de belangstelling. Maar weinig mensen denken aan één van de grootste problemen met autonome voertuigtechnologie: die is voornamelijk ontworpen voor gebruik op keurig aangelegde wegen in stedelijke gebieden. Maar wat gebeurt er, als een zelfrijdende auto op een landweg terechtkomt? MIT CSAIL-onderzoekers zoals Teddy Ort werken aan dit probleem.

C. J. Abate: Wat is MapLite? Waarom is CSAIL met dit project begonnen?
 
Teddy Ort: Hoewel er veel vooruitgang is geboekt met technologieën voor zelfrijdende auto’s, zijn er nog steeds niet veel plaatsen waar ze eigenlijk betrouwbaar kunnen rijden. Bedrijven als Google testen hun voertuigen alleen in grote steden, waar ze alle kenmerken van het straatbeeld nauwkeurig hebben vastgelegd, zoals rijstroken, trottoirs en stopborden. Het gevolg is, dat er geen enkele garantie is dat ze veilig kunnen rijden op wegen die ongeplaveid, onverlicht of slecht gemarkeerd zijn. MapLite is een belangrijke, eerste stap naar rijden zonder 3D-kaarten, zodat auto’s kunnen navigeren op wegen waar ze nog nooit eerder geweest zijn. Daarbij wordt alleen gebruik gemaakt van GPS en sensoren. 
De Toyota die wordt gebruikt voor het testen van MapLite (Bron: MIT CSAIL)
C. J.: Hoe werkt het systeem? Waarom LiDAR?

Teddy: Onze systeem combineert GPS-data, zoals je die vindt in Google Maps, met data van LiDAR-sensoren. Met die twee elementen samen kunnen we een auto autonoom laten rijden op verschillende ongeplaveide landwegen en de weg meer dan 30 meter vóór het voertuig betrouwbaar detecteren.
Visualisatie van een auto die de randen van de weg herkent
(Bron: MIT CSAIL)
C. J.: Kunt u iets vertellen over de test met een Toyota Prius uit 2015 V in Devens, MA, in de Verenigde Staten? Hoe waren de resultaten? Wat waren de belangrijkste uitkomsten van het experiment?

Teddy: We waren in dit gebied eigenlijk, zoals gebruikelijk, begonnen te werken met kaarten. Soms waren we urenlang bezig om sensordata te verzamelen en gedetailleerde kaarten samen te stellen, maar ontdekten we al een paar dagen later, dat we die niet konden gebruiken, omdat de bomen hun bladeren waren kwijtgeraakt, of omdat het had gesneeuwd, zodat de kaarten niet meer actueel waren. Eén van de opmerkelijkste dingen die we ontdekten bij het testen van MapLite was, hoe snel en gemakkelijk je daarmee aan de slag kunt. Ik kon gewoon ergens naartoe gaan en op start drukken; de auto kon dan meteen gaan rijden, zonder dat er eerst kaarten voorbereid hoefden te worden. Dat was echt een openbaring.

C. J.: Denkt u dat 3D-mapping en de MapLite-technologie ooit zullen samenkomen? Het lijkt me onwaarschijnlijk dat fabrikanten zouden moeten kiezen voor het één of het ander. 

Teddy: Er is nog geen duidelijke tijdlijn voor het inzetten van dit soort systemen in commerciële auto’s. Maar daar werken we wel hard aan, samen met onze onderzoekspartners bij Toyota, die heel geïnteresseerd zijn in de mogelijkheid om dit soort technologieën in te zetten in toekomstige voertuigen.

C. J.: Denkt u dat MapLite ook zal worden toegepast voor zelfrijdende auto’s buiten de landelijke gebieden?

Teddy: Ons doel is om het uit te breiden naar steeds meer verschillende wegtypes. Uiteindelijk willen we dat MapLite even betrouwbaar is als systemen die met een kaart werken, maar dan met een veel groter bereik.
 

Opmerking van de redactie: Lees meer (Engelstalige) interviews met innovators uit de elektronica-industrie, technici, onderzoekers en leidinggevenden.