Op afstand bestuurde zelfvernietigende elektronica
Onderzoekers van Cornell University in de Verenigde Staten hebben een nieuwe methode ontwikkeld, waarbij een apparaat zichzelf vernietigt na het ontvangen van een radiosignaal. De truc is, dat de schakeling is ingebouwd in een schil van polycarbonaat met heel kleine holtes, gevuld met metalen zoals rubidium en caesium. Als deze metalen vrij komen, reageren ze met zuurstof en vernietigen de schakeling.
Tijdelijke elektronica (transient electronics) is elektronica die in het niets oplost als we hem niet meer nodig hebben. Zulke technologieën worden bijvoorbeeld toegepast bij medische implantaten. Een apparaatje met medicijnen erin wordt geïmplanteerd in het lichaam van de patiënt en als de behandeling is afgerond, hoeft het implantaat niet met een operatie te worden verwijderd: het lost gewoon op.
Er bestaan verschillende technieken om dat te realiseren, zoals oplosbare elektronica of vernietiging door middel van warmte, maar ze hebben het nadeel dat het moment van desintegratie niet exact kan worden bestuurd. Moet het apparaat wegsmelten als het regent of niet?
Onderzoekers van Cornell University in de Verenigde Staten hebben een nieuwe methode ontwikkeld, waarbij een apparaat zichzelf vernietigt na het ontvangen van een radiosignaal. De truc is, dat de schakeling is ingebouwd in een schil van polycarbonaat met heel kleine holtes, gevuld met metalen zoals rubidium en caesium. Als deze metalen vrij komen, reageren ze met zuurstof en vernietigen de schakeling.
De metalen worden vastgehouden achter membranen van grafeen en siliciumnitride. Om ze vrij te maken, wordt er als reactie op een radiosignaal een stroom door het membraan gestuurd. Het grafeen wordt dan verhit, totdat het siliciumnitride scheurt, waardoor de metalen kunnen reageren met de lucht. De hitte die vrijkomt bij die chemische reactie vernietigt het apparaat.
Na de desintegratie blijft er een fijn poeder van caesium- en rubidiumoxide over, naast zand van de siliciumchip, heel kleine vlokken koolstof van het grafeen en de batterij.
Foto: Cornell University
Er bestaan verschillende technieken om dat te realiseren, zoals oplosbare elektronica of vernietiging door middel van warmte, maar ze hebben het nadeel dat het moment van desintegratie niet exact kan worden bestuurd. Moet het apparaat wegsmelten als het regent of niet?
Onderzoekers van Cornell University in de Verenigde Staten hebben een nieuwe methode ontwikkeld, waarbij een apparaat zichzelf vernietigt na het ontvangen van een radiosignaal. De truc is, dat de schakeling is ingebouwd in een schil van polycarbonaat met heel kleine holtes, gevuld met metalen zoals rubidium en caesium. Als deze metalen vrij komen, reageren ze met zuurstof en vernietigen de schakeling.
De metalen worden vastgehouden achter membranen van grafeen en siliciumnitride. Om ze vrij te maken, wordt er als reactie op een radiosignaal een stroom door het membraan gestuurd. Het grafeen wordt dan verhit, totdat het siliciumnitride scheurt, waardoor de metalen kunnen reageren met de lucht. De hitte die vrijkomt bij die chemische reactie vernietigt het apparaat.
Na de desintegratie blijft er een fijn poeder van caesium- en rubidiumoxide over, naast zand van de siliciumchip, heel kleine vlokken koolstof van het grafeen en de batterij.
Foto: Cornell University