PCBite: de meetpennen die vanzelf op hun plaats blijven
Een nieuwe test van de PCBite. Roger, een lezer van Elektor, controleert of dit tool zijn beloften waar maakt. Kunnen we hiermee werkelijk betrouwbaar meten met vrije handen, zonder mechanische bevestiging? Blijven de meetpennen echt op hun plaats met die flexibele arm met een zwanenhals? Zijn de voordelen inderdaad zo groot dat ze de investering rechtvaardigen? Het antwoord op die vragen ziet u hier in een video van Kainka Labs.
Zonder mechanische bevestiging
Natuurlijk vindt een elektrotechnicus het een verleidelijk idee om zijn meetpennen niet te hoeven vasthouden, maar hij zal zich terecht afvragen of het elektrisch contact wel goed genoeg is. Dat is toch al een punt van zorg, ook bij het gebruik van krokodilklemmen of clips! Dus als er zelfs geen sprake is van een mechanische bevestiging, lijkt de kans op een slecht contact wel erg groot. Kan een elektrisch contact wel tegelijk flexibel en toch stabiel zijn? Een print op zijn plaats houden gaat gemakkelijk met een derde hand. Het stevig op hun plaats houden van de meetpennen, zonder mechanische bevestiging, is nog een heel andere kwestie. Het idee van een vierde hand die nauwkeurig de meetpennen tegen een contactpunt houdt, zonder te gaan hangen of los te laten, is heel mooi. Maar u zult begrijpen dat een ervaren elektrotechnicus toch de wenkbrauwen zal fronsen. “Eerst zien, en dan geloven!”Niets in de handen, niets in de mouwen
Zo verging het ook Roger, één van onze trouwe lezers. Hij heeft een PCBite gekocht in de webshop van Elektor. Zonder zijn reserveringen te verbergen, test hij, voor Kainka Labs, deze meetpennen die op hun plaats worden gehouden door een flexibele arm met een zwanenhals. Hij filmt hoe het contact wordt gemaakt met een pogo-pen.En hij meet.
De stijfheid van de (flexibele) metalen arm waar de meetpen aan is gemonteerd, is voldoende om hem op zijn plaats te houden en voor een betrouwbaar contact te zorgen. Zal de kracht van de magneten, die de voet van de arm op zijn plaats houden, groot genoeg zijn om de druk van de contactveren te weerstaan? Is het geheel van de metalen basisplaat, de print die wordt getest en de armen met de meetpennen werkelijk stabiel?