Rekbare batterij bestaat helemaal uit weefsel
Een onderzoeksteam van Binghamton University van de State University of New York heeft een helemaal uit weefsel bestaande, door bacteriën gevoed biobatterij ontwikkeld die mogelijk ooit kan worden geïntegreerd in wearable elektronica.
Het team stond onder leiding van Binghamton University’s Electrical and Computer Engineering Assistant Professor Seokheun Choi. Ze hebben een helemaal uit weefsel bestaande biobatterij ontwikkeld, die een maximaal vermogen kan produceren dat ongeveer even groot is als dat van zijn eerdere, op papier gebaseerde, brandstofcellen met microben. Het vermogen van deze weefsel-gebaseerde biobatterijen om elektriciteit te genereren blijft stabiel bij tests waarbij ze herhaaldelijk worden uitgerekt en verdraaid.
Een onderzoeksteam van Binghamton University van de State University of New York heeft een helemaal uit weefsel bestaande, door bacteriën gevoed biobatterij ontwikkeld die mogelijk ooit kan worden geïntegreerd in wearable elektronica.
Het team stond onder leiding van Binghamton University’s Electrical and Computer Engineering Assistant Professor Seokheun Choi. Ze hebben een helemaal uit weefsel bestaande biobatterij ontwikkeld, die een maximaal vermogen kan produceren dat ongeveer even groot is als dat van zijn eerdere, op papier gebaseerde, brandstofcellen met microben. Het vermogen van deze weefsel-gebaseerde biobatterijen om elektriciteit te genereren blijft stabiel bij tests waarbij ze herhaaldelijk worden uitgerekt en verdraaid.
Choi merkte op dat deze uitrekbare, buigzame energiebron een gestandaardiseerd platform voor op weefsel gebaseerde biobatterijen zou kunnen worden en mogelijk kan worden geïntegreerd in wearable elektronica in de toekomst.
In vergelijking met traditionele batterijen en andere enzymatische brandstofcellen, kunnen brandstofcellen met microben de meest geschikte energiebron voor wearable elektronica worden, omdat de microben werken als een biokatalysator die zorgt voor stabiele enzymatische reacties en een lange levensduur. Transpiratievocht van het menselijk lichaam kan dienen als brandstof om de bacteriën in leven te houden, waardoor brandstofcellen voor lange tijd blijven werken.
Electrical and Computer Engineering Assistant Professor Seokheun Choi verklaarde: “Als we ons realiseren dat mensen meer bacteriële cellen dan menselijke cellen in hun lichaam hebben, wordt duidelijk dat rechtstreeks gebruik van bacteriële cellen als vermogensbron, die interactie heeft met het menselijk lichaam, heel goed denkbaar is voor wearable elektronica.”
Het werk werd ondersteund door de National Science Foundation, de Binghamton University Research Foundation en een Small Grant van Binghamton University ADL (Analytical and Diagnostics Laboratory).
Het onderzoeksrapport, “Flexible and Stretchable Biobatteries: Monolithic Integration of Membrane-Free Microbial Fuel Cells in a Single Textile Layer,” is gepubliceerd in Advanced Energy Materials.
Het team stond onder leiding van Binghamton University’s Electrical and Computer Engineering Assistant Professor Seokheun Choi. Ze hebben een helemaal uit weefsel bestaande biobatterij ontwikkeld, die een maximaal vermogen kan produceren dat ongeveer even groot is als dat van zijn eerdere, op papier gebaseerde, brandstofcellen met microben. Het vermogen van deze weefsel-gebaseerde biobatterijen om elektriciteit te genereren blijft stabiel bij tests waarbij ze herhaaldelijk worden uitgerekt en verdraaid.
Choi merkte op dat deze uitrekbare, buigzame energiebron een gestandaardiseerd platform voor op weefsel gebaseerde biobatterijen zou kunnen worden en mogelijk kan worden geïntegreerd in wearable elektronica in de toekomst.
In vergelijking met traditionele batterijen en andere enzymatische brandstofcellen, kunnen brandstofcellen met microben de meest geschikte energiebron voor wearable elektronica worden, omdat de microben werken als een biokatalysator die zorgt voor stabiele enzymatische reacties en een lange levensduur. Transpiratievocht van het menselijk lichaam kan dienen als brandstof om de bacteriën in leven te houden, waardoor brandstofcellen voor lange tijd blijven werken.
Electrical and Computer Engineering Assistant Professor Seokheun Choi verklaarde: “Als we ons realiseren dat mensen meer bacteriële cellen dan menselijke cellen in hun lichaam hebben, wordt duidelijk dat rechtstreeks gebruik van bacteriële cellen als vermogensbron, die interactie heeft met het menselijk lichaam, heel goed denkbaar is voor wearable elektronica.”
Het werk werd ondersteund door de National Science Foundation, de Binghamton University Research Foundation en een Small Grant van Binghamton University ADL (Analytical and Diagnostics Laboratory).
Het onderzoeksrapport, “Flexible and Stretchable Biobatteries: Monolithic Integration of Membrane-Free Microbial Fuel Cells in a Single Textile Layer,” is gepubliceerd in Advanced Energy Materials.
