Robot leert afstand schatten met maar één 'oog'
Bij een experiment aan boord van het International Space Station (ISS) heeft een kleine drone zichzelf geleerd afstanden te bepalen met maar één beeldsensor. Mensen kunnen makkelijk met één oog afstanden schatten, maar het is niet duidelijk hoe wij dit leren en ook niet hoe robots dit kunnen leren. Er bestaat geen wiskundig kader om afstanden tot objecten te bepalen uit slechts één beeld als je dat object niet eerder hebt waargenomen.
Bij een experiment aan boord van het International Space Station (ISS) heeft een kleine drone zichzelf geleerd afstanden te bepalen met maar één beeldsensor. Mensen kunnen makkelijk met één oog afstanden schatten, maar het is niet duidelijk hoe wij dit leren en ook niet hoe robots dit kunnen leren. Er bestaat geen wiskundig kader om afstanden tot objecten te bepalen uit slechts één beeld als je dat object niet eerder hebt waargenomen.
Als een object bijvoorbeeld is herkend als een auto, dan kent een mens de fysieke kenmerken en kan hij met behulp van die gegevens de afstand van die auto tot zichzelf schatten. De onderzoekers van TU Delft wilden dat de drone dit soort logica zelf zou leren. Daarbij had de drone wel te kampen met de extra moeilijkheid van een gewichtsloze omgeving, waardoor die vanuit veel verschillende hoeken waargenomen kan worden.
Tijdens het begin van het experiment verplaatste de drone in het ISS zich terwijl hij met zijn twee ‘ogen’ afstanden in de omgeving bepaalde. Tijdens het vliegen leerde de drone de afstanden tot wanden en obstakels ook met één camera te zien. Dat heeft het voordeel dat de drone bij uitval van een camera toch verder kan bewegen. Voor mensen is het wat ongemakkelijk om één oog dicht te hebben, maar we kunnen dan toch veilig rondlopen.
Als een object bijvoorbeeld is herkend als een auto, dan kent een mens de fysieke kenmerken en kan hij met behulp van die gegevens de afstand van die auto tot zichzelf schatten. De onderzoekers van TU Delft wilden dat de drone dit soort logica zelf zou leren. Daarbij had de drone wel te kampen met de extra moeilijkheid van een gewichtsloze omgeving, waardoor die vanuit veel verschillende hoeken waargenomen kan worden.
Tijdens het begin van het experiment verplaatste de drone in het ISS zich terwijl hij met zijn twee ‘ogen’ afstanden in de omgeving bepaalde. Tijdens het vliegen leerde de drone de afstanden tot wanden en obstakels ook met één camera te zien. Dat heeft het voordeel dat de drone bij uitval van een camera toch verder kan bewegen. Voor mensen is het wat ongemakkelijk om één oog dicht te hebben, maar we kunnen dan toch veilig rondlopen.