Zelfoplossend elektronisch implantaat
Onderzoekers van de Tufts University in Massachusetts hebben samen met een team van de Universiteit van Illinois in Urbana een zelfoplossend elektronisch implantaat ontwikkeld. Het implantaat bestrijdt bacteriële infecties bij muizen door het leveren van warmte aan geïnfecteerd weefsel wanneer het door een draadloos signaal wordt geactiveerd. Vervolgens lost het uit zijde en magnesium opgebouwde materiaal op in het lichaaam van de proefdieren zonder schadelijke resten achter te laten.
Onderzoekers van de Tufts University in Massachusetts hebben samen met een team van de Universiteit van Illinois in Urbana een zelfoplossend elektronisch implantaat ontwikkeld. Het implantaat bestrijdt bacteriële infecties bij muizen door het leveren van warmte aan geïnfecteerd weefsel wanneer het door een draadloos signaal wordt geactiveerd. Vervolgens lost het uit zijde en magnesium opgebouwde materiaal op in het lichaaam van de proefdieren zonder schadelijke resten achter te laten. Dergelijke draadloze strategieën kunnen o.a. helpen bij het bestrijden van post-operatieve infecties of de weg vrijmaken voor een via WiFi bedienbare toediening van medicamenten.
Implanteerbare medische apparaten zijn gewoonlijk gemaakt van niet-afbreekbare materialen met een beperkte operationele levensduur, waardoor ze beperkt bruikbaar zijn en uiteindelijk moeten worden verwijderd of vervangen. De door de onderzoekers ontwikkelde oplossing is robuust genoeg om mechanische handelingen te weerstaan tijdens een operatie, maar is zodanig van samenstelling dat ze zichzelf onschakelijk afbreekt binnen enkele minuten of weken, afhankelijk van de samenstelling.
Het zelfoplossende elektronische implantaat is samengesteld uit een serpentine-weerstand en een ontvangstspoel gemaakt van magnesium, die zijn aangebracht op een zijden eiwitlaag. Het magnesium verwarmingselement is ingekapseld in een zijden omhulling die de elektronica beschermt en de oplostijd bepaalt.