Darlingtons zijn handige dingen, want ze hebben een plezierig hoge versterkingsfactor. Nadeel is echter dat ze een stuk langzamer zijn dan gewone transistoren, iets dat met name speelt als de twee basis/emitterweerstanden wat hoogohmig worden gekozen. De reden daarvoor is dat de lading van de basis maar moeizaam kan worden afgevoerd. In feite lukt dat alleen via de basis/emitter-overgang zelf of via de relatief hoogohmige basis/emitter-weerstand (R2). Bij kant-en-klare `driebenige' darlingtons valt hier weinig aan te doen, maar bij zelfbouw-darlingtons zijn beide basissen bereikbaar, zodat ter verbetering gemakkelijk een kleine ingreep mogelijk is.
Dit artikel kan alleen worden gedownload door geregistreerde gebruikers.
Discussie (0 opmerking(en))