Rechtuit-ontvanger

Superhet-ontvangers worden al vanaf ongeveer 1924 in serie geproduceerd, maar vanwege de kosten werd dit systeem pas in de dertiger-jaren langzamerhand een succes. Tot aan de Tweede Wereldoorlog waren andere, eenvoudigere ontvangerontwerpen zoals de rechtuit-ontvanger en de regeneratieve ontvanger met terugkoppeling populair.De schakeling die hier wordt beschreven, is weliswaar gebaseerd op oude techniek, maar is met moderne onderdelen opgezet. Het belangrijkste deel van de schakeling is de ingangstrap. Hier zorgt meekoppeling voor een hoge gevoeligheid en grote selectiviteit. De eerste trap wordt op het randje van oscilleren ingesteld. Dat verhoogt de versterking en het scheidingsvermogen (kleinere bandbreedte). Daarom moet de potmeter aan de drain-aansluiting van de FET zeer zorgvuldig worden ingesteld. De stand van deze potmeter bepaalt de optimale werking van de ontvanger. In het ideale geval komen er overdag met een antennesprietje van 50 cm een aantal sterke stations binnen. ’s Nachts is dit aantal vele malen groter.