Figuur 2. Het display toont de temperatuur van de punt en
daaronder wat kleiner de ingestelde waarde.
Jammer genoeg is het display niet voorzien van een achtergrondverlichting. Het display is echter wel heel duidelijk en ook met weinig omgevingslicht nog goed af te lezen. Helaas heeft de netschakelaar ook geen ingebouwde verlichting, je kunt dus alleen zien dat het station aan staat doordat er wat op het display zichtbaar is en de netschakelaar in de aan-stand een rood streepje laat zien.

Het basisstation is behoorlijk zwaar (bijna 2 kg) en voelt degelijk aan. Het 1,5 m lange snoer (met siliconenmantel) aan de bout is heel soepel en het boutje ligt goed in de hand met zijn bekleding van een soort geperst schuim. De kabel van de soldeerbout is aan het uiteinde voorzien van een 5-polige plug die in de aansluitbus op het basisstation wordt gestoken en met een draai wordt vergrendeld. Het metalen gedeelte van de bout is verbonden met de randaarde-aansluiting van het netsnoer. Er is geen aparte aarde-aansluiting op het station aanwezig.

Bediening en mogelijkheden

De bediening van het soldeerstation is heel simpel gehouden. Met een up- en down-toets kun je de temperatuur hoger of lager instellen, uit de doos staat deze op 350°. Verder is er een menu-toets waarmee je door de volgende menupunten kunt lopen: standby-tijd (de tijd waarna de soldeerbout wordt teruggeschakeld naar een lagere temperatuur, max. 99 min.), offset (voor temperatuurcorrectie, alleen zinvol als je de punttemperatuur kunt meten, max. ±40°), omschakelen tussen °C en °F, en tenslotte de mogelijkheid om een vergrendelingscode in te stellen.

Het display toont de punttemperatuur in grote cijfers en daaronder kleiner de ingestelde waarde (Figuur 2). Naast de instelwaarde verschijnt een verwarmingssymbooltje als de bout wordt bijgestookt. Verder verschijnen er in het display nog symbolen als de standby-functie actief is en wanneer de vergrendelingsfunctie in gebruik is.
 
Figuur 3. Een punt wissel je gemakkelijk door
de metalen huls los te schroeven.

De soldeerbouthouder staat door zijn gewicht goed vast op tafel en heeft een aantal gaatjes om reserve punten in op te bergen. Voor het schoonvegen van de punt is er het bekende sponsje. Voor koperkrullen is er geen ruimte, wie liever een dot koperkrullen gebruikt om de punt schoon te vegen zal voor enkele euro's een los bakje met zulke krullen moeten aanschaffen.

De soldeerbout zelf (Figuur 3) is redelijk slank en het soepele snoer is lekker lang, het is zelfs zo soepel dat je het nauwelijks merkt tijdens het solderen. Soldeerpunten kunnen vrij eenvoudig worden gewisseld door de metalen huls van het voorstuk los te draaien via een kunststof moer. Deze bout is weliswaar passief zoals ik al opmerkte, maar het grote voordeel is dat reserve ET-punten heel goedkoop zijn (zelfs de originele van Weller) en bijna overal te krijgen. Ik heb er al enkele bijgekocht  (Figuur 4). Er zijn meer dan 15 verschillende punten beschikbaar.