Review: FG085 – Bouwkit voor een DDS-functiegenerator: opbouw en ingebruikname
11 augustus 2016
op
op
Toen Elektor dit apparaatje aankondigde, wilde ik natuurlijk ook zo’n kleine functiegenerator hebben. Dus niet even snel een oscillator bouwen met een 555 op een experimenteerbord of een kleine microcontroller programmeren, als ik eens meteen een signaal nodig heb, dacht ik. Gewoon deze bouwkit voor een paar Euro in elkaar solderen en klaar is Kees. En ik kan alvast verklappen: zo simpel is het inderdaad.
Naast een multimeter, een labvoeding en een oscilloscoop is natuurlijk een functiegenerator het apparaat, dat een kleine werkplaats of klein elektronica-lab volledig maakt. En die generator hoeft niet eens heel veel te kunnen, want het verschil tussen een goedkope functiegenerator en helemaal geen functiegenerator is veel groter, dan het verschil tussen een goedkope en een dure functiegenerator. Trouwens, een moderne op een microprocessor gebaseerde generator is natuurlijk altijd beter dan een ouderwetse, analoge oplossing, zoals iets op basis van de IC XR2206 (zie dit artikel uit Elektuur uit 1977 ).
Een frequentiebereik van 1...200.000 Hz voor sinus, rechthoek, driehoek, zaagtand en trapspanning plus zelfgemaakte, willekeurige signaalvormen is voor veel doeleinden ruim voldoende. Dan is ca. € 50 niet veel geld.
Hier is te zien, wat we voor ons halve honderdje krijgen: Een BNC-kabel met krokodilklemmen voor het uitgangssignaal, een LCD-module, een zakje met componenten e.d., een „Quick Use Guide“, een gedeeltelijk bestukte print met alle SMD’s er al op, een bedrukte frontplaat van zwart kunststof (hier van de achterkant te zien) en een eveneens zwarte achterplaat.
De „Guide“ blijkt een bouwbeschrijving te zijn. Goed geschreven en geïllustreerd en helemaal voldoende. Het enige punt waar ik het niet mee eens ben, is het aangeraden vermogen van de soldeerbout. Als we zo’n professionele print solderen, zijn er altijd enkele pennen aan beide kanten verbonden met massavlakken of voedingslijnen. Om die snel genoeg te verhitten, hebben we duidelijk meer vermogen nodig. 50 W zou een beter advies zijn. Ik gebruikte een soldeerstation van 90 W en daarmee ging het solderen goed, al waren er alleen maar een paar elco’s en heel veel druktoetsen te solderen.
Als we de inhoud van het zakje met onderdelen in een bakje met vakjes uitsorteren, kunnen we gemakkelijk vaststellen, of alle aangegeven onderdelen er inderdaad zijn. Bij mijn bouwkit ontbrak niets. Naast de elektronische componenten, drukknoppen, USB - en BNC-bus en een draai-encoder waren ook afstandsbusjes en alle noodzakelijke schroeven aanwezig.
Als je naar de gedeeltelijk bestukte print kijkt, ben je blij, dat je de SMD ’s niet zelf hoeft te plaatsen, want vooral de weerstanden en de ceramische condensatoren zijn niet in het gemakkelijk te hanteren formaat 1206, maar duidelijk kleiner. Toch zijn er met 5 elco’s, 2 stekkerbussen, 3 pinheaders, 1 draai-encoder en 21 drukknoppen met elk 6 soldeerpennen best veel aansluitingen te solderen. Overigens: De print is wel met loodvrije soldeer gefabriceerd, maar voor handmatig soldeerwerk is de ouderwetse loodhoudende soldeer veel prettiger. Ik heb het uitgeprobeerd, maar na één druktoets met loodvrije soldeer ben ik snel op de oude techniek teruggevallen. De ROHS-richtlijn geldt tenslotte voor fabrikanten en niet voor particulieren.
Naast een multimeter, een labvoeding en een oscilloscoop is natuurlijk een functiegenerator het apparaat, dat een kleine werkplaats of klein elektronica-lab volledig maakt. En die generator hoeft niet eens heel veel te kunnen, want het verschil tussen een goedkope functiegenerator en helemaal geen functiegenerator is veel groter, dan het verschil tussen een goedkope en een dure functiegenerator. Trouwens, een moderne op een microprocessor gebaseerde generator is natuurlijk altijd beter dan een ouderwetse, analoge oplossing, zoals iets op basis van de IC XR2206 (zie dit artikel uit Elektuur uit 1977 ).
Een frequentiebereik van 1...200.000 Hz voor sinus, rechthoek, driehoek, zaagtand en trapspanning plus zelfgemaakte, willekeurige signaalvormen is voor veel doeleinden ruim voldoende. Dan is ca. € 50 niet veel geld.
Hier is te zien, wat we voor ons halve honderdje krijgen: Een BNC-kabel met krokodilklemmen voor het uitgangssignaal, een LCD-module, een zakje met componenten e.d., een „Quick Use Guide“, een gedeeltelijk bestukte print met alle SMD’s er al op, een bedrukte frontplaat van zwart kunststof (hier van de achterkant te zien) en een eveneens zwarte achterplaat.
De „Guide“ blijkt een bouwbeschrijving te zijn. Goed geschreven en geïllustreerd en helemaal voldoende. Het enige punt waar ik het niet mee eens ben, is het aangeraden vermogen van de soldeerbout. Als we zo’n professionele print solderen, zijn er altijd enkele pennen aan beide kanten verbonden met massavlakken of voedingslijnen. Om die snel genoeg te verhitten, hebben we duidelijk meer vermogen nodig. 50 W zou een beter advies zijn. Ik gebruikte een soldeerstation van 90 W en daarmee ging het solderen goed, al waren er alleen maar een paar elco’s en heel veel druktoetsen te solderen.
Als we de inhoud van het zakje met onderdelen in een bakje met vakjes uitsorteren, kunnen we gemakkelijk vaststellen, of alle aangegeven onderdelen er inderdaad zijn. Bij mijn bouwkit ontbrak niets. Naast de elektronische componenten, drukknoppen, USB - en BNC-bus en een draai-encoder waren ook afstandsbusjes en alle noodzakelijke schroeven aanwezig.
Als je naar de gedeeltelijk bestukte print kijkt, ben je blij, dat je de SMD ’s niet zelf hoeft te plaatsen, want vooral de weerstanden en de ceramische condensatoren zijn niet in het gemakkelijk te hanteren formaat 1206, maar duidelijk kleiner. Toch zijn er met 5 elco’s, 2 stekkerbussen, 3 pinheaders, 1 draai-encoder en 21 drukknoppen met elk 6 soldeerpennen best veel aansluitingen te solderen. Overigens: De print is wel met loodvrije soldeer gefabriceerd, maar voor handmatig soldeerwerk is de ouderwetse loodhoudende soldeer veel prettiger. Ik heb het uitgeprobeerd, maar na één druktoets met loodvrije soldeer ben ik snel op de oude techniek teruggevallen. De ROHS-richtlijn geldt tenslotte voor fabrikanten en niet voor particulieren.
Read full article
Hide full article
Discussie (0 opmerking(en))