Onlangs heb ik voor mijn plezier een tijdje zitten nadenken over het gemak waarmee je het schrijven van artikelen over elektronica-projecten kunt vergelijken met de werking van mijn favoriete lab-instrument: de KSO (kathodestraal-oscilloscoop). 

Ik neem u mee in deze gedachtegang: We hebben het over een actieve redacteur (elektronenkanon) die onder hoogspanning (2 kV) puttend uit een tamelijk willekeurige kennisbank (kathode) met een fijngepunte pen (minimum puntgrootte) op papier (beeldbuisoppervlak) schrijft. Op de lange weg van kennisbank naar papier wordt het schrijfproces (elektronenstraal) beïnvloed (afgebogen) onder aansturing van lezers (stuurrooster) en uitgevers (schermrooster) om een exact doel (punt op de fosforlaag) te bereiken. Alles in opperste concentratie (focus) en binnen een afgesloten kantooromgeving (hoogvacuüm). In sommige gevallen zit de redacteur op zijn stokpaardje en zet hij extra-scherpe teksten en illustraties op papier (10 kV naversnelling ingeschakeld). Hij is dan nogal prikkelbaar (anode-vonkoverslag). Er kunnen ook problemen optreden: Het gemiddelde niveau daalt (kathodevergiftiging en emissieverlies), het wordt allemaal wat vager (astigmatisme) en commerciële invloeden en CxO’s moeten op afstand worden gehouden (mu-metalen afscherming nodig). 

Binnen Elektor (de oscilloscoop) vinden we de gebruikelijke functies: versterking, verzwakking, oscillatie, terugkoppeling en triggering. Alleen de laatste twee woorden hebben ook betekenis voor niet-elektronici. Voor Retrotronica, mijn vaste rubriek in Elektor Magazine, hebben terugkoppeling en triggering ook een bepaalde niet-elektronische betekenis; de artikelen blijken onze lezers te triggeren om te reageren. Niet alleen met e-mails van het type "Ik herinner mij/heb/wilde/ruïneerde/repareerde er ook zo een”, maar ook met ‘the real thing’ oftewel antieke apparatuur die de trap op (of af) werd gesjouwd om deze vervolgens af te stoffen en te fotograferen. 

Sommige lezers reageren onmiddelijk op mijn publicaties, andere pas na 23 jaar of meer. Daarom start ik in Retrotronica met een nieuwe rubriek met de naam DLY’D TRIG, en u mag zelf uw vertraging kiezen. In het maart/aprilnummer van Elektor Magazine vindt u in het artikel ‘Made in Belgium’ de eerste aflevering van DLY’D TRIG, dus houd dit in de gaten, en doe mee! 

Wat is uw persoonlijke triggerniveau of -voorwaarde om met een project mee te doen? Hoe lang is uw triggervertraging? Gebruik de knop ‘Voeg reactie toe’ hieronder om de tijdbasis te starten en uw geschreven spoor achter te laten zodat iedereen het kan zien!