Met een WiFi-signaal en kunstmatige intelligentie is het gelukt de beweging van personen achter een wand zichtbaar te maken. Onderzoekers van het Massachusetts Institute of Technology (MIT) willen deze techniek onder meer gebruiken voor toezicht op patiënten. Het Amerikaanse MIT is al langer bezig met waarneming door wanden heen. De onderzoeksgroep onder leiding van Dina Katabi gebruikt daarvoor het (binnenshuis bijna alomtegenwoordige) WiFi-radiosignaal. Dat een deel daarvan door wanden heen gaat, weet iedereen die thuis een WiFi-signaal gebruikt op een plek die niet direct zicht heeft op de router.

Minimaal signaal nodig

Staat er een persoon achter een wand, dan wordt een deel van het WiFi-signaal weer door de wand heen teruggekaatst en vervolgens geregistreerd door een ontvanger. De techniek is vooral geschikt voor het detecteren van bewegende personen, want die produceren een veranderend reflectiepatroon, dat goed kan worden onderscheiden van de reflecties van stilstaande voorwerpen. Voor de detectie is een miniem signaal voldoende — volgens de MIT-onderzoekers een tienduizendste van de sterkte van het signaal dat een mobiele telefoon uitzendt.

Gestileerd poppetje

De groep van Kartabi heeft nu aan die bewegingsdetectie kunstmatige intelligentie toegevoegd die uit de opgevangen radiosignalen de beweging van de persoon kan reconstrueren. Daarvoor is een grote hoeveelheid radioscans en foto’s van de personen achter de wand naast elkaar gelegd, zodat het programma uiteindelijk kon leren dat een bepaald radiosignaal overeenkomt met een bepaalde houding van de persoon. De achtereenvolgens opgevangen radiobeelden laten dan zien hoe de persoon beweegt.

Voor de reconstructie van de bewegende persoon gebruikt Katabi een sterk vereenvoudigd poppetje. Ze wil de door haar ontwikkelde techniek namelijk gaan gebruiken voor het controleren van bepaalde groepen patiënten of hulpbehoevende ouderen in situaties waar het ophangen van gewone camera’s stuit op privacybezwaren. Dankzij de gestileerde poppetjes geven de patiënten alleen hun beweging bloot en verder geen enkel detail. Een voordeel van de radiografische methode is dat de patiënten geen sensoren hoeven te dragen.

Personen van elkaar onderscheiden

Een bijzonderheid is verder dat de software onderscheid kan maken tussen verschillende personen omdat elke persoon zijn eigen reflectieprofiel genereert. Zo kon de software zonder foto- of camerabeelden met het radiosignaal 83 personen identificeren uit een groep van 100. De software weet dan nog niet wie wie is, maar zo is in elk geval binnen een groep een bepaald individu te volgen. Het gaat overigens met die identificatie mis wanneer twee personen dicht bij elkaar of achter elkaar komen te staan ten opzichte van het WiFi-signaal.