Voor robots is pijn een onbekend begrip. Dit is een groot voordeel in het sterk toenemende aantal situaties waarin ze als vervanger voor de mens worden ingezet. Het kan echter ook een groot nadeel zijn als de robot wordt blootgesteld aan gevaren die hem kunnen beschadigen en waarbij hij, omdat hij niets voelt, door ‘roekeloos gedrag’ buiten werking wordt gesteld. Om dit probleem op te lossen hebben Duitse onderzoekers een soort rudimentair zenuwstelsel voor robots bedacht. Volgens Johannes Kuehn en Sami Haddaddin van de Leibnitz Universiteit in Hannover is pijn een functioneel signaal dat veel levende wezens beschermt. Met de terugtrekreflexen die door pijn worden getriggerd kunnen ze ontsnappen aan (ernstige) verwondingen. De onderzoekers hebben een Kuka-robotarm voorzien van een vingertopsensor van het type BioTac (zie hieronder) met als voorbeeld de menselijke arm en in het bijzonder de huid van de vingertoppen waarmee verschillende pijnniveaus kunnen worden onderscheiden. 
Als de pijn gering is trekt de arm zich zachtjes terug totdat de pijn verdwijnt en gaat vervolgens weer naar de oude positie. Bij gemiddelde pijn gaat het terugtrekken sneller en neemt de arm niet altijd zijn voorgaande positie in. Bij hevige pijn vermijdt de robot het risico op beschadiging en neemt om erger te voorkomen een passieve houding aan. 

Dit onderzoek kan worden gezien als het begin van een ontwikkeling met veelbelovend toekomstperspectief. 
 

De BioTac-vinger is niet nieuw, maar slim bedacht: