idee: Elex-team

Vestzak-synthesizer (2)

Hieronder hebben we het complete schema getekend.

 

 

De VCO is opgebouwd met opamps A1 en A2 plus omringende componenten. IC2 (een oude CMOS-bekende voor de niet meer zo jonge elektronica-liefhebbers onder ons) vormt de deler.

A3 is eigenlijk een buffer. Via R4 en R5 staat op zijn niet-inverterende ingang de halve voedingsspanning; op zijn uitgang staat een gebufferde (en dus zwaarder belastbare) versie daarvan die als kunstmatige massa dienst doet. Op deze manier hoeven we geen symmetrische voeding (plus en min) te gebruiken.

Het ‘klavier’ met de stift waarmee de verschillende (metalen!) toetsen worden bediend, is linksonder te zien. Met de rij instelpotmeters kan de synthesizer worden gestemd. De mengtrap is onder IC2 te zien: het signaal van het hoogste octaaf is nog een keer gebufferd door A4; de telkens door 2 gedeelde signalen worden door Q0...Q3 van IC2 geleverd. Deze signalen worden naar smaak via P16...P20 bij elkaar opgeteld, en het somsignaal gaat via C3 naar een versterker.

 

Nog een opmerking over de afregeling (het ‘stemmen’): daarvoor hebt u een goed gestemd referentie-instrument (piano, gitaar, blokfluit) nodig. Sluit S2 (andere schakelaars blijven open). Draai P13 tot aan de bovenste aanslag en P1 tot aan de onderste aanslag. Schakel dan de voedingsspanning in met S1. Regel nu P14 zo af dat het verschil tussen de hoogste en de laagste toon een octaaf bedraagt (eventueel met P13 fijnregelen). Nu moet P15 zo worden ingesteld dat de laagste toon overeenkomt met de ‘C’ van het referentie-instrument. Indien nodig kunt u de waarde van C1 iets aanpassen. En tenslotte worden P2...P12 zo afgeregeld dat de tussenliggende tonen ook goed klinken, net als bij het vergelijksinstrument.

Tenslotte: als u deze schakeling als speeltje voor uw jonge kinderen bouwt, koop dan eerst een stel oordopjes voor uzelf; en als u zelf met deze schakeling wilt gaan experimenteren, koop dan oordopjes voor de buren :-))