De voorkant van de Atmegatron geeft een idee van de 
mogelijkheden van de J2B-synthesizer die hier een kloon van is.
De grenzen van de rekenkracht van de 32-bits microcontroller zijn nog lang niet bereikt en dat geeft ruimte voor verbeteringen van de software. Als bijvoorbeeld de filtering  – nu met floating point berekeningen – gebruik zou maken van vaste-komma-berekeningen, zou er capaciteit vrijkomen voor andere algoritmes voor geluidsbewerking. 
Laten we niet vergeten twee elementen van de J²B te noemen die essentieel zijn voor de verscheidenheid aan geluiden die met dit apparaat kunnen worden geproduceerd: aan de ene kant de MIDI-interface voor de aansturing door een keyboard of een sequencer, en aan de andere kant de interne arpeggiator met instellingen voor het type en de snelheid van het arpeggio (15 patronen). Andere nuttige toevoegingen bij de J²B-versie zijn de 16 patchgeheugens. Backups kunnen via de MIDI-interface worden gemaakt. 

De J²B-synthesizer is een voordelig experimenteerplatform waarvan de mogelijkheden nog lang niet zijn uitgeput. Wat mij betreft: Ik ben blij dat ik de instellingen van de synthesizer kan uitlezen, maar teleurgesteld dat deze worden weergegeven op een klein tweeregelig LCD-scherm. Het is beter dan niets, maar niet voldoende. Dat bijvoorbeeld de afsnijfrequentie van een filter, een essentiële parameter, als een getal tussen 0 en 255 wordt weergegeven zegt mij niet zoveel. Wat ontbreekt is een overzicht van het geheel.
 
Wat betreft het geluid van de J²B-synthesizer beveel ik deze demo's aan (van de Atmegatron), sommige hiervan zijn indrukwekkend.