Enkele weken geleden zocht ik naar een kleine oscilloscoopmodule om in te bouwen in een apparaat dat het verloop van de stroom in een brandstofjet zou moeten weten en weergeven. Al zoekend op het web stuitte ik op het type DSO138 van de firma JYE Tech. De bandbreedte van 200 kHz en de maximale samplefrequentie van 1 MHz waren voldoende voor mijn toepassing; dus ik bestelde er een. Omdat deze modules voor amper 20 € bij directe levering vanuit China zo enorm goedkoop zijn, legde ik uit pure nieuwsgierigheid ook nog het type DSO150, een oscilloscoop-kit met behuizing, in mijn winkelmandje. Hier kunt u lezen, wat mijn ervaringen daarmee waren.

DSO138 
De DSO138 toont het verloop van de stroom bij een brandstofjet.

DSO138

In de afbeelding is te zien, dat de module DSO138 een print is waarop, naast alle vastgesoldeerde bedieningselementen zoals schuifschakelaars, druktoetsen en stekkerbussen voor signalen en voeding, ook een kleuren-LCD zit opgestoken. Links is te zien, dat de keuze van de ingangskoppeling en de amplitude-instelling wordt gerealiseerd met de allereenvoudigste mechanische schuifschakelaars. Helaas is de kwaliteit van deze schakelaars (in elk geval bij mijn exemplaar) zo abominabel, dat het veranderen van de versterking vaak zorgde voor het compleet verdwijnen van het signaal op het scherm. De andere functies worden bestuurd met de drukknoppen rechts. Dat werkt tenminste goed en intuïtief.

Het RGB-LC-display heeft een oplossend vermogen van 320 x 240 (QVGA) bij een beeldschermdiagonaal van 2,4’’ (6,1 cm). Omdat menige eenvoudige, maar duurdere, scoop hetzelfde oplossend vermogen heeft bij veel groter displayformaat, leek me dat voor mijn toepassing meer dan voldoende. Het schema wordt trouwens meegeleverd, dat valt weer mee, want dat is lang niet meer bij alle meetapparaten gebruikelijk. Daardoor was het erg gemakkelijk een externe trigger-ingang voor TTL-niveaus te realiseren. De voeding komt uit een 9V-spanningsbron; waaruit ongeveer 100 mA wordt getrokken. Een eenvoudige spanningsinverter maakt de negatieve voedingsspanning, die net als de positieve spanningsrail wordt gestabiliseerd met een lineaire regelaar. De µC, toch wel een ARM-Cortex-A3 van ST met het typenummer STM32F103C8, wordt gevoed met 3,3 V met nog een aparte spanningsregelaar.

Ook de gebruikte snelle ADC zit in de µC. Deze heeft een oplossend vermogen van 12 bit en een ingangsspanningsbereik van 0...3,3 V. Het midden van dat bereik, 1,65 V, komt overeen de nullijn op het display. Het beeldscherm kan al met een sinussignaal van een aanzienlijk kleinere amplitude volledig worden uitgestuurd. Dat dient waarschijnlijk, in combinatie met het grote oplossend vermogen van 12 bit, om de offset van het ingangssignaal instelbaar te maken. De offset wordt namelijk niet, zoals gebruikelijk, in de analoge versterkerschakeling gecompenseerd, maar rekenkundig van de data afgetrokken.

Het relatief kleine gebruikte deel van het ingangsspanningsbereik van de ADC’s leidt wel tot duidelijke storingen door spikes, die optraden bij veel tijden van de horizontale afbuiging. Die verdwenen ook niet door mijn pogingen om op verschillende plekken beter te blokkeren. Ondanks de altijd geldende regel voor prijs/kwaliteits-verhouding: „You get what you pay for“ geldt voor deze DSO-module, dat we relatief veel elektronica krijgen voor weinig geld. En dus moeten we leren leven met enkele kleine tekortkomingen. De DSO138 is er trouwens niet alleen als kant-en-klare module: wie graag soldeert, kan hem ook als bouwkit aanschaffen voor een wat lagere prijs, waarbij de SMD-componenten al bestukt zijn.